Lore
Owijki rogu Rozproszenia
„To nie jest zwykły kurz. Stoisz na startych na proch szczątkach Ceres 1” – korsarka Anzani Lyle
II:
Pająk pochyla się w swoim tronie, badając skrzynie, które postawił przed nim Arrha.
– Cóż schwytałeś w moją sieć?
Jak się okazało ładunek prawie w całości składał się ze sprzętu astronomicznego ze Złotego Wieku. Skanery kosmiczne dalekiego zasięgu, szczegółowe mapy arkologii, komet i stacji kosmicznych tego Układu, a nawet kilku spoza niego. Arrha słyszał tylko o kilku z tych miejsc, a dorastał pochłaniając opowieści o podróżach jego przodków po Huraganie. Bezcenny ładunek.
Pająk wygląda na znudzonego.
– Moooże znajdę na to kupca – mówi, lekceważąco machając ręką. – Te świecidełka nie przydadzą się oczywiście Przebudzonym, ale może ktoś z Ziemio-Miasta będzie miał na to chrapkę.
– Rozczarowujące, Arrha. Rozczarowujące. – Pająk klika szczękami.
– Pająk...
– Mam ogromną nadzieję, że zawartość dziennika pokładowego będzie bardziej budująca. Oczywiście przyniosłeś mi go?
– Tak, Pająk. – Arrha zwiesza głowę, by ukryć swe rozczarowanie i wręcza Pająkowi urządzenie.
Pająk przegląda go z trzema zamkniętymi oczami. Wszystkie otwierają się dopiero, gdy dociera na sam dół.
– Tu jest napisane, że twoja Sloan uważa, że ktoś okrada Arkologię Zielony Gołąb.
– Ja kradnę z Arkologia Nowy Pacyfik – mówi Arrha, lekko dąsając się. Pająk go ignoruje.
– Arrha, Brivi przejmie sieć. Ty odkryjesz dla mnie tożsamość tego przedsiębiorczego złodzieja.
– Tak, Pająk.
