Related Collectible
Lore
Obudowa głębinowego poszukiwacza
Dla Duchów, które trzymają się mocno.
– Wydaje się nietknięte – ćwierka głos w ciemności.
Duch i jego Strażnik siedzą w statku nadprzestrzennym orbitującym z wyłączonymi silnikami wokół Neptuna. Wirująca, niebieska półsfera wypełnia pole widzenia z kokpitu z prawej strony. Resztę wypełnia przestwór kosmosu poprzetykany szczątkami innego statku.
– Czy… czy powinniśmy to uruchomić?
Strażnik trzyma notes elektroniczny w poobcieranym etui z oznaczeniami Straży Przedniej. Jego Duch zerka mu przez ramię na jedyny ocalały sprzęt, jaki zdołali odzyskać z wraku. To i odłamki Ducha innej Strażniczki, teraz z szacunkiem ułożone na konsoli.
– Cokolwiek jest w tym urządzeniu, może być ważne – naciska Duch, raczej z ciekawości niż jakiegokolwiek innego powodu.
Strażnik ustępuje i włącza notes. Po pobieżnym przejrzeniu zawartości nie znajdują żadnych raportów polowych, żadnych odpraw po misji. Nic, tylko całe strony…
Twórczości pisarskiej. Fikcja, eseje… wiersze. Wielka kolekcja dzieł, dekady materiału, wszystko spisane przez poległą Strażniczkę.
– Ta Strażniczka… wymyśliła swoje własne, fikcyjne uniwersum. Musiało bardzo wiele dla niej znaczyć, skoro wciąż miała to przy sobie. To była jej osobista przestrzeń, w której mogła wyrażać swoje przemyślenia, nie narażając się na osąd. – Ocena Ducha jest analityczna, ale w tym odkryciu pobrzmiewają emocje. Z cichym, smutnym piśnięciem Duch spogląda na swojego Strażnika i zagłębia się w notesie elektronicznym.
– To fragment tego, kim ona była. Jej osobistej prawdy. – Duch duma, jakby stojąc na progu pełniejszego zrozumienia. – Może… może przez jej opowieści ona żyje dalej. Może… tak samo jest z nami wszystkimi.
Strażnik nie mówi nic i zaczyna czytać.
