Lore
Wstęga bogatego pojedynkowicza
„Przewidziałem kres wszechrzeczy. Dziewiątki, królowej przebudzonych, tego dziwnego, smutnego człowieczka w jego rozklekotanej łodzi. Wydaje im się, że widzą to samo. To, czego nie widzą, stanie się ich zgubą”. – Imperator Calus
MCXLII-II, wydarzenia nadchodzące.
Zapiski młodszego skryby Shipala
Tak oto Imperator Wszelkiej Radości łaskawie zabił swojego Cienia z Ziemi.
I przy Końcu Wszechrzeczy pozostali jedynie Imperator Calus i Cień z Ziemi w oku cyklonu, zwanego Nicością. Pozostałe w tej godzinie neutrina dałoby się zliczyć na jednej ludzkiej dłoni.
Wówczas to Cień z Ziemi ukląkł przed Imperatorem i z wielką odwagą i miłością rzekł: „Mój dobry i hojny gospodarzu, to, czego pragnąłeś, wypełniło się. Daj mi ten zaszczyt, bym spełnił twoje ostatnie, najprawdziwsze życzenie”.
Ze łzami w oczach Imperator Calus wypowiedział ostatnie słowa, które żywa istota kiedykolwiek wypowiedziała do innej żywej istoty: „Niech będzie ci to dane”.+
I nasz miłościwy Imperator zabił swojego Cienia nad Cieniami, Młodego Wilka, Zabójcę Oryxa, Cienia z Ziemi.
W ten sposób Imperator zapewnił sobie prawo do bycia ostatnim. A gdy nadszedł kres, napotkał go z ciałem jego Cienie w objęciach i z brzuchem trzęsącym się od radosnego śmiechu.
+ Jako że w tej przyszłej chwili nie będzie już żadnego skryby, ostatni ze skrybów powinien ustalić z Imperatorem Calusem planowane przez niego komentarze. W miarę możliwości należy usunąć ten komentarz po aktualizacji historii.
