Special Perks
Losowe cechy
Stats
Siła rażenia |
|
60 | |
Zasięg |
|
33 | |
• Damage Falloff | |||
Stabilność |
|
32 | |
Szybkość dobycia |
|
63 | |
Prędk. przeładowania |
|
53 | |
• Reload Time | |||
Asysta celowania |
|
67 | |
Pojemność ekwipunku |
|
52 | |
Przybliżenie |
|
20 | |
Lotna skuteczność |
|
10 | |
Kierunek odrzutu |
|
59 | |
Pocisków na min | 200 | ||
Magazynek | 15 | ||
Atak | 0 |
Curated Roll
Lore
Patron beznadziejnych przypadków
Z boku widnieje niedbale wygrawerowany napis: „In Memoriam”.
Nazywam się Święty-14.
Moim ojcem był Mówca. Strażnicy nie mają prawdziwych ojców. Niektórzy mogliby powiedzieć, że nie mają oni żadnej prawdziwej rodziny. Rodzimy się z naszymi Duchami u boku i samy musimy odnaleźć swoje miejsce w świecie. Miałem szczęście. Znalazłem rodzinę. Rodzinę, która wybrałem sam.
Podążyłem za Mówcą z powodu wizji, którą miał dla tego Miasta. Pomógł mi zrozumieć, że nie walczymy dla samej walki, lecz dla ludu. Roztoczył przede mną wizję dnia, w którym wreszcie odłożymy broń. Zapewnił, że właśnie ten dzień będzie naszym największym zwycięstwem. Przez całe moje życie pracowałem, by ziścić tę wizję. By ten dzień wreszcie nastał.
Mówca był przywódcą tego Miasta. Był tu, gdy je założono. Pomógł zawiązać Konsensus. I co najważniejsze, był kimś, kogo ludzie znali, komu mogli ufać. To właśnie jemu staram się dorównać: być dla ludzi znajomą twarzą, która będzie im przypominać, że są bezpieczni. Że ktoś nad nimi czuwa.
Wszyscy cierpimy z żalu, że nie mogliśmy być przy Mówcy w jego ostatnich chwilach. Z powodu naszej długowieczności widzimy śmierć wielu ludzi. To część naszej natury. Żyjemy nadzieją, że nasze poświęcenie pozwoli innym dokonać żywota w spokoju. Przynajmniej wiemy, że nasz Mówca zginął bohaterską śmiercią. Wiemy, że umierał, myśląc o Mieście, o swoim ludzie i o Wędrowcu. Wiemy, że jego ostatnie chwile odzwierciedlały credo naszego Miasta: odwagę w obliczu przeciwności losu i poświęcenie obranym ideałom na przekór naszym wrogom.
Nie odzyskamy tego, co już straciliśmy. Po Mówcy pozostanie pustka, której nigdy już nie zapełnimy. Nikt go nie zastąpi.
Jednak mam nadzieję, że pewnego dnia znajdziemy kogoś, kto będzie w stanie kontynuować jego dzieło.
Ojcze, będzie mi ciebie brakowało. Wybacz mi poniesione klęski. Otrzymałem drugą szansę i wykorzystam ją, by sprostać ideałom, które niegdyś we mnie dostrzegłeś. Nie zawiodę cię.
Dziękuję ci.
– Mowa pogrzebowa ku pamięci Mówcy Ostatniego Miasta, wygłoszona przez Świętego-14 w tracie uroczystości żałobnych