Related Collectible
Lore
Obudowa Infiltratora
Dla Duchów, które wkraczają bez pozwolenia.
Eido i Eris Morn siedzą razem pośród chaotycznie porozkładanych stosów książek. Eido porządkuje sterty, najlepiej jak potrafi, wyrównując, kategoryzując i sortując według kolejności alfabetycznej. Eris odkłada na stół otwartą książkę okładką do góry, zerkając do innej. Rozprostowaną stronicę pokrywają zagadkowe runy Roju.
– Dla Xivu Arath wojna i oddawanie czci to jedno i to samo. Poprzez walkę jej pragnienia stają się naszymi pragnieniami. Jej konflikty stają się naszymi konfliktami – rozmyśla na głos Eris.
Eido poznała już nawyki swojej partnerki w badaniach. Wie, że Eris mówi zarówno do siebie, jak i do osób w swoim otoczeniu.
– Jesteśmy wciągani w ten sam model działań – rozważa Eido. Wygładza zagiętą stronę pierwszej książki, którą odłożyła Eris i wkłada w to miejsce zakładkę. – To umacnia pozycję Xivu Arath.
– Przemoc zawsze napędza sama siebie – mówi Eris, zaginając róg strony drugiej książki, po czym ją zamyka. – Xivu Arath wie o tym. Jej rytuały nie są apotropaicznymi gestami. To są zaproszenia.
Eido przesuwa koniuszkiem pazura po swoim notesie elektronicznym, w którym zebrała wiele skrupulatnych notatek.
– Lecz wojna sama w sobie jest rytuałem – zauważa Eido.
Zielone oczy spoglądają w niebieskie oczy Eliksni.
– Jak to?
– Są to taktyki i plany – mówi z rozwagą skryba. – Potyczki i straty – ofiary – wszystkie zorganizowane zgodnie z większym projektem. Prowadzenie wojny oznacza zaproszenie – czy raczej przymuszenie – do udziału w niej swoich wrogów.
Eido wytrzymuje przenikliwe spojrzenie Eris.
– Savathûn pokierowała nas do swoich pragnień, sprawiając, by stały się naszymi pragnieniami. Podobnie czyni jej siostra. Ich metody się różnią, ale cel jest ten sam.
Eris zrywa się na nogi, tworząc papierową lawinę, gdy pobliska sterta książek przewraca się na podłogę.
– Musimy ułożyć wiadomość do Techeun.
